حکایت تالاب صورتی فارس و بیمهریهایی که بر آن رفت/ وقتی که مهارلو کانون ریزگردها شد
تاریخ انتشار: ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۷۱۰۶۶۰
به گزارش قدس آنلاین، تالابها، قهرمانان طبیعت و حیاتبخش موجودات متعلق به آن هستند.
قهرمانانی از جنس آب و منعکس کننده درخشندگی آسمان. آبی که زندگی میبخشد و نشاط پراکنده میکند.
مسیر شیراز تا سروستان را طی کنید، یکی از این قهرمانان را مشاهده میکنید: تالاب مهارلو که در بستر انبوهی از نمک غلتیده است.
بستر مهارلو که به سبب وجود میکروارگانیسم های خاص منطقه به رنگ صورتی درآمده و به دریاچه صورتی معروف است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مهارلو رمق میزبانی پرندگان را ندارد
اما این دریاچه صورتی و نزدیک ترین تالاب به مرکز استان، حال و روز خوشی ندارد. مهارلو که از معدود تالابهای زنده فارس و پذیرای پرندگان مهاجر بود، مدتها است رمقی برای میزبانی از پرندگان نیز ندارد.
نه اینکه پرندگان مهاجر به این آشیانه موقت سر نزنند، آنها میآیند اما با پهنهای پوشیده از نمک و تهی از آب مواجه میشوند و در فصول بارندگی نیز میزان آب، آن طور که باید و شاید، شایسته میزبانی نیست.
همه ما با مهارلو خاطره داریم. مهارلو یا همان دریاچه نمک، روزهای تعطیل آخر هفته یا مناسبتهایی نظیر عید و تعطیلات دیگر، شاهد حضور تعداد زیادی از گردشگران است. قایق سواری در زمانی که سطح آب این دریاچه افزایش یافته، از رایجترین تفریحات گردشگران در منطقه است.
مهارلو حتی زمانی که بیآب و خشک است نیز آغوش مهربانش را از مهمانان خود دریغ نمیکند.
مهارلو با مشکلاتی نظیر ورود فاضلاب شیراز به این دریاچه، ورود ضایعات ساختمانی، آبیاری زمینهای زراعی از طریق برداشت آب از دریاچه، ریختن زباله توسط گردشگران، شکار پرنده های مهاجر ، قطع درختان و آتش زدن آنها، دستخوش ناملایمات شده و زیبای های آن تحتالشعاع این بیمهریها قرار گرفته است.
ورود فاضلاب، تهدیدی جدی برای مهارلو
یک فعال محیط زیست با اشاره به خطراتی که تالاب مهارلو را تهدید می کند، می گوید: شکار پرنده های مهاجر مشکلاتی را در بر دارد که بارها شکارچی را با اسلحه رویت کرده و ضمن برخورد با آنها، فیلم و عکس گرفتیم و به محیط زیست انتقال دادیم.
سلمان اکبری ادامه میدهد: ورود فاضلاب نیز یکی از خطراتی است که سلامت مهارلو و مردم پیرامون آن را تهدید میکند.
وی میافزاید: آبی که دام های اطراف دریاچه می خورند با همین فاضلابی که وارد دریاچه شده، مخلوط میشود و از این دام، گوشت و فرآورده های گوشتی برای مردم تهیه می شود که سلامت عمومی را به خطر میاندازد، از سوی دیگر سبزیجات و یونجه نیز اطراف زمین های مهارلو کاشته شده است.
وقتی مهارلو جولانگاه ریزگردها شد
وی با اشاره به وضعیت ریزگردها تصریح میکند: ریزگرد از خوزستان و کشورهای عربی می آید و مهارلو پیش از این کانون ریزگرد نبود چرا که پوشش گیاهی موجود در منطقه، اجازه وجود ریزگرد را نمیداد اما به دلیل نبود مدیریت صحیح، پوشش گیاهی خراب شدند و ریزگردها نیز در مهارلو جولان یافتند.
این فعال محیط زیستی خاطرنشان میکند: مهارلو تنها تالاب زندهای است که پرندگان می توانند در آن زندگی کنند اما با ساختن بند خاکی، این موقعیت از پرندگان نیر سلب شد.
اکبری اظهار میدارد: اگر آب رودخانههای اطراف به دریاچه مهارلو تزریق میشد، سطح آب افزایش مییافت چرا که میزان تبخیر کم است اما کاشت محصولات و وجود بند خاکی باعث شده که سطح آب دریاچه کم شود.
وی اضافه میکند: وقتی رودخانه جریان ندارد، هوای اطراف دریاچه نیز بیطراوت میشود و مهارلو روزبهروز نحیف تر و رنجورتر خواهد شد.
اکبری میگوید: مشکلات را به محیط زیست انتقال دادیم اما اقدام جدی نمی شود و این موضوع را مطرح میکند که نیروی کافی نداریم.
وی تصریح میکند: در حال حاضر منطقه گردشگری مناسب یا پارک جنگلی که مردم شیراز و سروستان برای تفریح و تفرج به آن مراجعه کنند، وجود ندارد و عرصههای طبیعی منطقه رو به زوال رفته است.
وجود واحدهای مسکونی و مراکز خدماتی، عامل آلایندگی مهارلو
به گفته معاون محیط انسانی اداره کل حفاظت محیط زیست فارس، واحدهای مسکونی و برخی مراکز خدماتی واقع شده در طول مسیر رودخانه چنار راهدار، سبب شده است که فاضلاب و منابع مختلف آلاینده زیست محیطی به دریاچه مهارلو بریزد.
قاسم نهاوندیان با اشاره به اینکه محیط زیست آلودگیها را پایش کرده و بخشی از آن را کاهش داده است، گفت: تالاب مهارلو که رطوبت دشت شیراز و سروستان را تامین میکند، با توجه به پدیده خشکسالی، شرایط را برای ورود ریزگردها مهیا کرده و شهر شیراز نیز با این معضل درگیر شده است.
وی با اشاره به اینکه تا زمانی که بارندگی مناسب بود، تالاب نیز شرایط مطلوبی داشت، افزود: این شرایط سبب شده که آلودگی خودش را نشان بدهد.
نهاوندیان با اشاره به حضور فلامینگوها خاطرنشان کرد: این تالاب سالها است محل مناسبی برای زادآوری این پرندگان مهاجر فراهم کرده است اما کاهش سطح آب و آلودگی دریاچه میتواند شرایط را برای زندگی این پرندگان مهاجر نیز خطرآفرین کند و سبب شود که آنها به ناچار به نقطه دیگری مهاجرت کنند.
تالاب مهارلو همانند همه پدیدههای طبیعی و مواهب خدادادی، حق حیات دارد.
چرا که همچون دیگر تالابها، پیرامون خود را غرق در زندگی و طراوت میکند. بنابراین با حفاظت از آن، این زیست بوم را تکریم کرده و آن را همان گونه که شایسته است نگهداری کنیم.
منبع: خبرگزاری فارسمنبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: ریزگرد فاضلاب پرندگان مهاجر تالاب پرندگان مهاجر محیط زیست سطح آب
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۱۰۶۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خطر ریزگردهای قم بیخ گوش تهران
مدیر کل منابع طبیعی استان قم گفت: یکی از علل اصلی پدیده گرد و غبار در قم وجود بیابانهاست که تبدیل به کانونهای ایجاد ریزگردها شده و اگر زود برطرف نشود فراتر از قم رفته و پایتخت را هم دربر میگیرد. - اخبار استانها -
محمد شعاعی در گفتوگو با خبرنگار تسنیم در قم در رابطه با معضل حل نشده گرد و غبار در استان گفت: مهمترین مسئلهای که در سالهای اخیر با آن درگیر هستیم موضوع گسترش بیابان، فرسایش خاک و گرد و غبار است که زندگی مردم و شهروندان قم را دچار اختلال کرده است.
وی افزود: از نظر آماری بیش از 84 درصد از مدیریت عرصههای استان در اختیار منابع طبیعی است که معمولا در 4 محور حفظ، احیا، توسعه و بهره برداری تعریف شده و موضوع پدیده گرد و غبار گره خورده به بحث بیابان، که تقریبا حدود 20 درصد یعنی 200 هزار هکتار عرصههای بیابانی داریم.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان قم با بیان اینکه 300 هزار هکتار از مساحت قم مستعد تولید گردوخاک است، گفت: حدود 105 هزار هکتار از عرصههای بیابانی قم عرصههایی هستند که تبدیل به کانونهای ایجاد گرد و غبار شده است.
احتمال تبدیل دریاچه نمک قم به کانون جدید گردوغبار کشوروی خاطرنشان کرد: گردوغبار و ریزگردها در سالهای اخیر برای قم یک معضل شده و اگر این معضل زود برطرف نشود فراتر از استان خواهد رفت و حتی میتواند پایتخت را هم در بر بگیرد.
شعاعی، تاریخچه آغاز بحث بیابانزدایی در استان قم را از سال 1349 دانست و در این راستا عنوان کرد: با توجه به اعتبارات تخصیص یافته، کارهای زیادی انجام شده و از سال 1349 که طرح مقابله با بیابان آغاز شده، کارهایی صورت گرفته اما متأسفانه سرعت بیابانیشدن از سرعت عملیات بیشتر بوده است.
وی تصریح کرد: علل مختلفی زمینهساز این امر شده، که یکی از آن بحثهای طبیعی چون؛ اقلیم، گرم شدن زمین و چیزهایی که در طبیعت اتفاق میافتد؛ مانند دخالتهای بشری و ... و همچنین بحث قطع حق آبه های زیست محیطی که شاید بیشترین ضربه را وارد کرده، به طور مثال منطقه شرق قم زمانی چراگاه دامها بوده که اکنون تبدیل به بیابان شده است.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان قم درباره احیای عرصههای بیابانی استان عنوان کرد: حدود 15 هزار هکتار مناطق بیابانی از سال 1349 تاکنون در مناطق مختلف احیا شده، که نمونه شاخص آن، منطقه کوه نمک در مسیر قم_ جعفریه است که کانون ایجاد ریزگردها بوده و از سال 70 مهار و تقویت شده است.
شعاعی تصریح کرد: چهار کانون مولد این ریزگردها در استان شامل حسین آباد میش مست، مسیله، قم و کوه نمک را داریم که باید تدابیری ویژه و فوری برای کنترل و جلوگیری و مهار آن در نظر گرفته شود.
شعاعی خاطر نشان کرد: در بحث احیا، طبق آییننامه مبارزه با پدیده گرد و غبار، 14 دستگاه متولی مبارزه با گرد و غبار هستند که باید همه پای کار بیایند، طرحی که پیگیر آن در استانداری و سازمان مدیریت هستیم، این کار را باید در سطح ملی و به عنوان ابر پروژه معرفی کنیم، چون اگر زود به داد آن نرسیم استانهای همجوار از جمله تهران را هم درگیر خواهد کرد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، محمدحسین بازگیر مدیرکل محیط زیست استان قم نیز با بیان اینکه اکوسیستم دریاچه نمک قم به شدت شکننده شده است، گفت: ستاد ملی مدیریت گردوغبار کشور اعلام کرده اگر دریاچه نمک آسیب ببیند، فلات بخش مرکزی نیز آسیب خواهد دید و کانون گردوغبار و ریزگردها در منطقه فعال خواهد شد.
به گفته بازگیر دریاچه نمک، یکی از فرصتهای خوب استان قم است که بین سه استان قم، اصفهان و سمنان قرار گرفته و وسعتی حدود 200 هزار هکتار دارد و از دشت مسیله پشتیبانی میکند و خوشبختانه هنوز به وضعیتی که گرد و غبار و ریزگرد ایجاد کند نرسیده است.
مدیرکل محیطزیست استان قم با بیان اینکه متأسفانه به دلیل قطع حقابه ها و خشکسالی گسترده، اکوسیستم این منطقه به شدت شکننده شده است، گفت: متأسفانه کم کم با تهدید این فرصت گرانبها روبهرو میشویم و حق آبه هایی که باید به تالابهای اقماری دریاچه، مثل؛ تالاب مُرّه، تالاب حوض سلطان، تالاب بند علی خان در استان تهران و ... برسد، نرسیده و رودخانهها، ورودی و آوردهای گذشته را ندارد، در بالادست، هم سدهای زیادی و هم برداشتهای زیادی داشتیم.
وی تصریح کرد: لازمه مدیریت و ساماندهی آن کارهای فرااستانی است که در سفر قبلی رئیس جمهور به استان قم، موضوع دریاچه نمک در یک کارگروه ملی به تصویب رسید و بیش از یک سال کار انجام شد و یک برنامه جامعی برای مدیریت این حوزه تهیه و با دستگاههای مختلفی که مرتبط با این حوزه اند، همچون وزارت کشور، وزارت نیرو و جهاد کشاورزی، وزارت صمت و ... تبادل اطلاعات صورت گرفت و در این راستا طرحی نوشته شد که در ششمین جلسه ستاد ملی تالاب های کشور به تصویب رسید.
انتهای پیام/